Wybrany punkt odbioru: brak wybranego punktu

Wina z regionu Dolina Douro

Douro zdjęcie

Dolina rzeki Douro położona jest około 80 km od miasta Porto, gdzie rzeka kończy swój bieg. To surowa górska kraina o dość ekstremalnym klimacie, z bardzo gorącym latem i mroźnymi zimami. Okolica jest górzysta ze stromymi, pokrytymi kamiennym łupkiem stokami, gdzie uprawa może być prowadzona tylko na wąskich tarasach. Korzenie w poszukiwaniu wody muszą się przebić przez warstwy łupkowych kamieni, często osiągając długość dwudziestu i więcej metrów.

Ciężkie warunki i wytężona praca przynoszą zdumiewające efekty. Wraz z wodą czerpane są z ziemi minerały, mikroelementy i cała ta dobroć, którą potem wyczuwamy w winie, nadająca mu niepowtarzalny charakter. Najsłynniejszym winem z Douro, a może generalnie z Portugalii, jest słodkie i wzmacniane porto.

Z jakich szczepów robimy porto?

Porto w swojej naturze jest mieszanką (assamblage) wielu odmian, ale zawsze są to odmiany portugalskie i iberyjskie. W dawnych czasach na kamiennych tarasach w Douro uprawiano obok siebie różne odmiany. Po zbiorach wszystko szło do „jednego gara” (beczki), stąd wino zawsze było mieszanką owoców z wszystkich krzewów. Obecnie obowiązują reguły określające, jakie szczepy winogron mogą być użyte do mieszanki. Najbardziej znanych i powszechnie używanych jest pięć odmian: touriga nacional, tinta roriz (tempranillo), touriga francesa, tinta barroca i tinta cão.

Na czym polega wzmacnianie?

 

 

Czytaj więcej

Porto jest winem naturalnie słodkim, czyli wzmacnianym. Oznacza to, że do fermentującego moszczu dodaje się destylat winny (tzw. beneficio), zatrzymując w ten sposób proces fermentacji i pozostawiając w winie sporą ilość cukru resztkowego. Na 440l litrów wina dodaje się 110 litrów spirytusu gronowego.

Kto robi najlepsze porto?

Historycznie za sukcesem porto stoją Anglicy i Szkoci, którzy od XVII w zaopatrują brytyjski rynek w to wino. Ale lista narodowości i nazwisk zajmujących się porto jest bardzo długa. Fonseca Guimaraens to jeden z największych i najstarszych domów Porto na świecie. Istnieje ponad 200 lat. Jako jedyny producent wina na świecie może poszczycić się aż 7-krotnym otrzymaniem 100 punktów w skali Parkera* za swoje rocznikowe porto.

Typy Porto

Ruby Port

Typ mieszanego czerwonego porto, zestawianego z win różnych roczników leżakujących w dębowych lub stalowych zbiornikach od 3 do 4–5 lat. Charakteryzuje się rubinowoczerwoną barwą oraz świeżym owocowym zapachem i smakiem. Jest słodkie lub bardzo słodkie.

Tawny Port

Porto zestawiane z win leżakujących w dębowych beczkach o pojemności 600 l od 6 do 30/40 lat i sprzedawana bez specyfikacji wieku dojrzewania lub z podanym okresem starzenia. Barwa na skutek długiego dojrzewania (utleniania) jest znacznie jaśniejsza niż w ruby port, od początkowo fioletowej przechodząca w rubinową, a na koniec w topazowo-złocistą, a nawet bursztynową.

Vintage Port

Typ jednorocznikowego porto leżakującego w dębowych zbiornikach przez minimum 2 i maksimum 3 lata, po czym rozlewanego do butelek i dojrzewającego nadal przez kilkadziesiąt lat w środowisku niemal beztlenowym, przy czym przyjmuje się, że rocznikowe porto osiąga dojrzałość dopiero po co najmniej 10–15 latach dojrzewania. Wino nie jest filtrowane i wytrąca spory osad, przez co zawsze wymaga dekantacji. Posiada swoisty, bogaty, aromatyczny i delikatny zapach oraz smak, jednak – co oczywiste – każdy rocznik cechuje się swoistymi cechami aromatyczno-smakowymi.

Late Bottled Vintage Port (LBV)

Typ porto z pogranicza wersji tawny i vintage. Jest winem jednorocznikowym, leżakującym w beczkach co najmniej 4 lata, ale nie dłużej niż 6 lat, po czym jest butelkowane. Nadaje się do konsumpcji w momencie butelkowania i wypuszczenia na rynek, choć dłuższy pobyt w butelce wpływa korzystnie na jego jakość. Na butelce takiego wina musi pojawić się nie tylko rocznik, ale też data butelkowania.

Colheita

Rocznikowe porto tawny. Jest butelkowane po co najmniej 7-letnim okresie dojrzewania w beczkach, ale często dłuższym, nawet jako wino 10-, 20-, 30- lub 40-letnie. Wino powinno zostać wypite w ciągu roku od daty butelkowania, która musi znaleźć się na etykiecie. Jest to jeden z najrzadszych typów porto i stanowi zaledwie 0,5 proc. jego całej produkcji

 

 

      pixelpixelpixelpixelpixelpixelpixelpixelpixel