Wina bułgarskie
Dionizos przywędrował do greckiego panteonu bogów z Tracji, czyli obszaru obecnej Bułgarii i Rumunii. Ten mit świadczy o starożytnym rodowodzie lokalnego winiarstwa. Potwierdzają to archeolodzy i inne źródła. W ostatnich latach Bułgaria zaliczała wzloty i upadki związane ze zmianą ustroju.
Przed upadkiem komunizmu była drugim producentem wina na świecie i liczącym się eksporterem. Siłą kraju było postawienie na międzynarodowe odmiany, co ułatwiało sprzedaż na zachód. Wolny rynek i zmiany lat 90 mocno namieszały w gospodarce kraju, doprowadzając do upadku wielkie państwowe wytwórnie. Szczęśliwie XXI wiek przyniósł Bułgarii duże inwestycje zagraniczne i zaangażowanie specjalistów m.in. z Francji, Włoch, USA, co otworzyło jej winom drogę do największych światowych rynków dzięki dobrej cenie i jakości.
Bułgaria ma doskonałe naturalne warunki do uprawy winorośli. Z zachodu na wschód rozciąga się pasmo górskie Starej Płaniny zwanej też Bałkanem, które dzieli kraj na dwie główne strefy klimatyczne i dwa główne regiony – Bułgarię Północną i Południową. Część północna jest chłodniejsza. Wina mają wyraziste aromaty, są świeże i eleganckie w budowie, często z nutą kwiatową, jak również z głęboką mineralnością. Południowa część kraju jest cieplejsza. Bałkany chronią region przed zimnymi wiatrami z północy, co daje dobre warunki do wyrobu win czerwonych oraz niektórych białych odmian.
Obok powszechnie uprawianych odmian międzynarodowych takich jak cabernet sauvignon, merlot czy chardonnay, Bułgaria szczyci się szeregiem odmian lokalnych, których znaczenie stale rośnie. Za najlepszą czerwoną lokalną odmianę kraju uważa się mawrud. Szczep ten daje ciemne, ekstraktywne i mocno taniczne wina z korzennymi nutami. Uprawia się go w środkowej i południowej części kraju zwłaszcza w okolicy Płowdiwu. Wina ze szczepu melnik robi się głównie w południowo-zachodniej Bułgarii. Nazwa odmiany pochodzi od miasteczka o tej samej nazwie. Czytaj więcej
Odmiany win Bułgarii
Grona melnika potrafią dać dobre owocowe wina niekiedy o odcieniu tytoniowym (trochę w stylu rodańskim). Najpopularniejszą autochtoniczną białą odmianą jest dimiat. Największe jej skupisko znajduje się wokół Warny. Odmiana daje aromatyczne wina przeznaczone do codziennej konsumpcji, od wytrawnych po słodkie. Nadaje się też do destylacji.
Z krzyżówki odmiany dimat i riesling powstał misket. Miąższ ma szary, a skórki zabarwione na różowo. Jest jedną z najbardziej odpornych na mróz odmian winogron. Owoce są bardzo aromatyczne, o dobrej kwasowości, nadają się zarówno na wina jednoszczepowe, jak i do kupaży.