Wina z Niemiec
Niemcy są mistrzami rieslinga, niezależnie od tego, w jakim stylu jest robiony. Ale w ostatnich latach rośnie znaczenie również innych odmian i co ciekawe, mają one kolor czerwony. Jednym z najważniejszych jest pinot noir zwany tu spätburgunderem.
Klimat i położenie
Większość obszarów, na których masowo uprawia się winorośle, znajduje się w najchłodniejszej strefie klimatycznej (z wyjątkiem Badenii). Powstają tu przede wszystkim wina białe, choć w ostatnich latach ich przewaga nad czerwonymi wyraźnie się zmniejsza. Zimny, kontynentalny klimat implikuje wszystkie typowe dla tego środowiska problemy, ze zróżnicowaniem jakości roczników na czele.
Ogromną rolę odgrywa położenie działki. Gdy jest korzystne, różnice w jakości wina wobec tych słabszych lokalizacji są oczywiste. Preferowane są miejsca na dobrze nasłonecznionych stromych stokach, co pozwala zapewnić roślinom maksymalną ilość ciepła i światła. Wiele winnic ulokowanych jest na zboczach dolin rzek. Woda odbija światło, dodatkowo nasłoneczniając rośliny, a jej nieustanny ruch chroni je przed wiosennymi przymrozkami. Niestety na stromiznach trudno jest zmechanizować prace przy uprawie. Wszystko trzeba robić ręcznie, a to zwiększa koszty. Najcieplejsze jest południe kraju, Badenia i Palatynat.
Chłodny klimat ma też swoje zalety. Długie i powolne dojrzewanie owoców sprawia, że niemieckie rieslingi potrafią osiągnąć właściwy poziom cukru, zachowując jednocześnie wysoką kwasowość. Jeśli warunki pogodowe na to pozwalają, robi się też z nich słodkie wina botrytyzowane, z późnego zbioru a nawet lodowe.
Najpopularniejszą odmianą w Niemczech jest riesling. Owoce z tego szczepu wyraźnie oddają charakter siedliska, więc wina mogą się bardzo od siebie różnić. Aromaty wahają się od delikatnych kwiatowych do owocowo-brzoskwiniowych. Skala wytrawności jest szeroko rozpostarta od kościście kwaśnych po soczyście słodkie. Niemcy wypracowali system określania jakości i charakteru wina. Wina wytrawne noszą często oznaczenie Qualitätswein. Wina oznaczone jako Prädikatwein są klasyfikowane według zawartości cukru w moszczu. Na jednym krańcu skali mamy tzw. kabinet od wytrawnych do półsłodkich, a na drugim wina tylko słodkie np. lodowe czy botrytyzowane. Symbol GG czyli tzw Grosses Gewächs pojawia się na etykietach win robionych z owoców pochodzących z najlepszych działek z winnic stowarzyszonych w krajowej organizacji VDP. Spätburgunder (pinot noir) jest trzecią najczęściej uprawianą odmianą winorośli w Niemczech. Dobrze udaje się na cieplejszych działkach, szczególnie w Palatynacie i Badenii. Powszechnie uprawiany jest też dornfelder, charakteryzujący się winami o mocno ciemnej barwie. Najważniejsze niemieckie regiony winiarskie to dolina rzeki Moseli, Nahe, Rheingau, Franken, Rheinhessen, Palatynat i Badenia.Czytaj więcej
Niemieckie wina z białych odmian
Obok rieslinga popularną odmianą jest sylvaner – trzeci biały szczep pod względem wielkości upraw. Najczęściej spotyka się go w regionie Franken i Reinhessen. Robi się z niego wina wytrawne i słodkie. Sylvaner ma mniejszą kwasowość i rzadko bywa tak intensywne owocowy, jak się to zdarza rieslingowi. Spośród innych białych odmian winogron w Niemczech robi się wina z grauburgundera (pinot giris), weisburgundera (pinot blanc), gewurztraminera i chardonnay.Niemieckie wina z czerwonych odmian
Winiarskie regiony Niemiec
Oprac. Witosław Stępień