Wina nowozelandzkie
Wina z Nowej Zelandii pojawiły się na światowych rynkach we wczesnych latach dziewięćdziesiątych XX wieku i w ciągu ostatnich trzech dekad zrobiły oszałamiającą karierę. Wyspa jest dziś kojarzona przede wszystkim z świeżym, aromatycznym sauvignon blank, ale gdy się jej bliżej przyjrzeć, znajdziemy tu znacznie więcej interesujących win odmianowych.
Warunki naturalne
Nową Zelandię od kontynentu dzieli 1900 km oceanu. Na wyspie przeważa klimat morski, na południu chłodniejszy, a na północy cieplejszy. Pewne zagrożenie stanowią nadmierne opady oraz mróz zimą. Na Wyspie Południowej znajdują się dwie trzecie upraw. Wpływ morza tonuje wahania temperatur, więc winorośl znajduje znakomite warunki na równinach i niskich pagórkach. Gleby są tu żyzne i wilgotne. Jedynie winnice w górzystym regionie Central Otago są lokowane po stronie wschodniej, aby chronić rośliny przed zachodnimi wiatrami i deszczami.
Zarówno na północy, jak i południu, dobre nasłonecznienie, chłodne noce i długi okres wegetacyjny pozwala owocom uzyskać wysoki poziom cukru oraz dojrzałość przy zachowaniu dobrej kwasowości. Tutejszy przemysł winiarski zorientowany jest na uprawy ekologiczne i zrównoważone.
Odmiany Nowej Zelandii
Od wczesnych lat 90. flagową odmianą Nowej Zelandii jest sauvignon blanc. Wina z tego szczepu uzyskują tu uderzająco mocny aromat oraz intensywny smak owoców passiflory. Między wyspami występuje subtelna różnica stylu. Wina z Wyspy Północnej mają aromaty i smaki tropikalnych owoców, zaś z Wyspy Południowej charakteryzują się wyższym poziomem kwasowości oraz smakami zielonej papryki i agrestu. Najpopularniejsza jest fermentacja w niskiej temperaturze w tankach, ale niektórzy winemakerzy preferują styl z użyciem beczek dębowych.
Kolejną pod względem popularności białą odmianą jest tu chardonnay. Wina z tego szczepu robi się w wielu różnych stylach, ale większość nowozelandzkich chardonnay jest mocno cytrusowa, z elementami owoców tropikalnych, nutami tostów i słodkich przypraw korzennych. Coraz większe znaczenie mają również takie odmiany jak pinot gris, riesling, gewürztraminer, viognier i sémillon.
Drugą najczęściej uprawianą na obu wyspach odmianą po sauvignon blanc jest pinot noir. Pomijając subtelne różnice, generalnie ten szczep daje w Nowej Zelandii wina o wibrującej owocowości z dojrzałymi taninami, miękką teksturą i zwykle dość wysokim poziomie alkoholu. Kolejną popularną czerwoną odmianą jest merlot oraz cabernet sauvignon, często blendowane w stylu bordoskim. Na najcieplejszych stanowiskach można znaleźć też uprawy syraha, dającego wina bliższe w stylu do tych z Doliny Rodanu niż tych z sąsiedniej Australii.
Oprac. Witosław Stępień
