Château Cheval Blanc
Château Cheval Blanc to posiadłość w Saint-Émilion sklasyfikowana jako Pierwsze Grand Cru Classé „A” podczas pierwszej klasyfikacji win Saint-Émilion w 1954 roku. Ta najwyższa ranga była zawsze potwierdzana także w późniejszych klasyfikacjach, w każdym kolejnym dziesięcioleciu.
Archiwa wskazują, że winorośl uprawiano na terenie dzisiejszej posiadłości co najmniej od XV wieku.
Jednak najważniejsza część historii Cheval Blanc zaczęła się w 1832 roku, kiedy to Jean-Jacques Ducasse, przewodniczący trybunału handlowego w Libourne, zakupił obszar stanowiący obecnie serce dzisiejszej posiadłości. W ciągu następnych dwudziestu lat zakup działek należących wcześniej do Château Figeac doprowadził do powstania 39-hektarowej winnicy, jaką znamy dzisiaj. Konfiguracja pozostała praktycznie niezmieniona. Małżeństwo córki Jeana-Jacquesa, Henriette, z Jeanem Laussac-Fourcaud, kupcem winnym z Libourne, otworzyło nowy rozdział w historii Cheval Blanc, który określił i utrwalił tożsamość tej wyjątkowej posiadłości. Jean Laussac-Fourcaud był jedną z pierwszych osób, które zrozumiały, jak ważne dla produkcji najlepszych win jest unikanie nadmiaru wody i zainstalował efektywny system odwadniający.
Olbrzymie postępy poczyniono w winnicy; świadomy wyjątkowego potencjału Cheval Blanc i obdarzony niezwykłą intuicją, w latach 60. XIX wieku Jean Laussac-Fourcaud obsadził część posiadłości odmianami w nietypowych proporcjach: w połowie królującym na Prawym Brzegu merlotem, a w połowie cabernet franc. Wino, znane wcześniej jako Vin de Figeac, zostało po raz pierwszy sprzedane pod nazwą Cheval Blanc w 1852 roku. Był to początek jego wielkiej kariery. Przez ponad trzydzieści lat Jean Laussac-Fourcaud skupiał się na działaniach, których głównym celem było uczynienie ze swojego wina jednego z najlepszych w Saint-Émilion i podniesienie jego reputacji. Swój pierwszy medal Cheval Blanc zdobyło na Wystawie Powszechnej w Londynie w 1862 roku. Podobizna tego brązowego medalu znajduje się na dzisiejszej etykiecie wina. Z kolei pierwszy złoty medal stał się udziałem Cheval Blanc podczas Powszechnej Wystawy w Paryżu w 1878 roku; to nowe wyróżnienie również ma swoje miejsce na etykiecie wina. W 1886 roku Cheval Blanc zdobyło drugi złoty medal na Powszechnej Wystawie w Antwerpii. W związku z tą serią sukcesów, gdy wino było na jak najlepszej drodze do zdobycia międzynarodowego uznania, na terenie posiadłości zdecydowano się wznieść château. Największe powodzenie Cheval Blanc odnotowano w latach osiemdziesiątych XIX wieku, kiedy zaczęło być uważane przez koneserów i kupców winnych za równe najlepszym winom z Médoc. I tak w drugiej połowie XIX wieku w paryskich i londyńskich domach aukcyjnych Cheval Blanc znajdowało się w tym samym przedziale cenowym co Margaux, Latour, Lafite i Haut-Brion. Reputacja wina sprawiła, że było podawane na ważnych oficjalnych przyjęciach i kolacjach państwowych. Po śmierci Jeana Laussac-Fourcaud w 1888 roku majątek odziedziczyła wdowa po nim, która z kolei przekazała go synowi Albertowi. Albert kontynuował dzieło ojca i zainstalował dwanaście drewnianych kadzi, które były w użyciu do 1966 roku. Poczyniono duże inwestycje w winnicy i wybrano stare krzewy, które odtworzono w drodze masowej selekcji. Dwaj synowie Alberta, Jacques i Joseph Fourcaud-Laussac, kontynuowali dzieło ojca i dziadka. Przez 44 lata w Cheval Blanc rządził ten sam mistrz piwniczny – Gaston Vaissière. W swe działania maksymalnie angażował niewątpliwy talent, energię i entuzjazm by maksymalnie wykorzystać potencjał siedliska, które uważał za prawdziwie magiczne. Jesienią 1998 roku Bernard Arnault i baron Albert Frère, dwaj starzy przyjaciele i miłośnicy wielkiego wina, połączyli siły i środki nabywając słynną posiadłość. Jej zarządcą został Pierre Lurton. W 2011 roku ukończono imponującą, zaprojektowaną przez Christiana de Portzamparc, laureata nagrody Pritzkera z 1994 roku, piwnicę przylegającą do château. Stosownie do życzenia ówczesnych właścicieli budynek jest zarówno futurystyczny, jak i doskonale wkomponowany w otaczający go historyczny krajobraz winnic. W 2009 roku LVMH wykupiło w ramach prywatnej transakcji udziały należące do Bernarda Arnault. Położona w gminie Saint-Émilion, ale granicząca z Pomerol, posiadłość składa się z 39 hektarów podzielonych na czterdzieści pięć parceli. Każda z nich jest do pewnego stopnia traktowana jak oddzielna winnica ze względu na różnice w wieku krzewów, odmian winorośli, rodzaju gleby itp. Połączenie tych wielu różnych aspektów decyduje o wielkiej złożoności tutejszych win. W dużej mierze czynnikiem wpływającym na niezwykłość powstającego w Château Cheval Blanc wina jest wyraźnie zróżnicowane podłoże. Winorośl rośnie tu zarówno na glebie o drobnej strukturze z domieszką gliny jak i żwirowej, o grubszej strukturze, a także tej z wyraźnie zaznaczoną obecnością żwiru i piasku – stanowią one istną mozaikę. Niektóre posiadłości w Saint-Émilion mają doskonałe gleby żwirowe, podczas gdy inne – bardzo dobre gliniaste. Château Cheval Blanc może się cieszyć obydwoma rodzajami gleb w równych proporcjach. Tę naturalną zaletę w pełni wykorzystuje się dzięki oryginalnej kombinacji odmian winorośli: 52 procent upraw zajmuje cabernet franc, 43 – merlot i 5 – cabernet sauvignon. Praktycznie każda działka jest inna ze względu na wiek winorośli, powierzchnię, rodzaj gleby, rodzaj podkładki i odmiany winorośli. Dlatego powstające z owoców poszczególnych działek wina także dość wyraźnie różnią się między sobą. Te z gleby gliniastej są mocne, o aksamitnej taninie, podczas gdy wina z podłoża żwirowego cechuje wyraźna aromatyczność i elegancja. Połączenie ich obu daje w efekcie wino zarówno potężne, jak i eleganckie, o wyrazistych aromatach, miękkiej taninie i fantastycznej złożoności cechującej najlepsze wina świata. Château Cheval Blanc jest jedną z niewielu posiadłości, w których winorośl uprawiana jest w pojedynczej winnicy, której granice pozostają praktycznie niezmienione od prawie półtora wieku. Konfiguracja posiadłości jest taka sama jak w 1871 roku, a obecny areał w ponad 90 procentach odpowiada temu z 1911 roku. Ciągłość ta dotyczy także proporcji odmian winorośli. W 1911 roku udział cabernet franc również wynosił blisko 50 procent. Gęstość nasadzenia w winnicy Cheval Blanc wynosi 8000 krzewów na hektar, co stanowi jeden z wyższych poziomów na Prawym Brzegu. Château Cheval Blanc powstaje w 67 cementowych kadziach o kontrolowanej temperaturze i różnej pojemności, tak aby winogrona z każdej parceli mogły być winifikowane osobno. Fermentacja malolaktyczna odbywa się w zbiornikach. Wino dojrzewa w nowych beczkach z francuskiego dębu (100 procent nowych beczek) przez blisko 18 miesięcy przed butelkowaniem. Na magię Cheval Blanc składają się niezwykły, mocny zapach harmonijnie połączony z fakturą przywodzącą na myśl miękki jedwab czy aksamit. Ze względu na wyjątkowe siedlisko i położenie na granicy Pomerol i St. Émilion, Cheval Blanc naprawdę łączy w sobie to, co najlepsze z obu światów – bogactwo Pomerol i płomienny charakter Saint-Émilion. Nigdy nie jest ciężkie. Może być spożywane także w młodym wieku, chociaż jego cechą szczególną jest wyjątkowo długa żywotność. Najlepiej sięgać po nie, gdy jest w wieku od 12 do 15 lat licząc od daty winobrania, chociaż bywa, że najlepsze roczniki potrzebują ponad 20 lat, by osiągnąć dojrzałość. W szczytowej formie są wówczas do 50 lat licząc od daty winobrania. Każdego roku produkuje się od 8 do 10 tysięcy skrzynek wina Château Cheval Blanc. Czytaj więcej
Winnice
Wina