Przypadający 17 kwietnia Dzień Malbeca to święto o zasięgu międzynarodowym, które w kalendarzu winiarskich imprez pojawiło się z inicjatywy organizacji Wines of Argentina, zajmującej się promocją argentyńskich win na rynkach zagranicznych. Po raz pierwszy Dzień Malbeca obchodzono hucznie 17 kwietnia w 2011 roku i wydarzenie to zyskało sobie rangę historyczną; z roku na rok przybywało najrozmaitszych imprez organizowanych przez agencje argentyńskie w krajach plasujących się w czołówce odbiorców win z tej odmiany. Ze względów oczywistych w roku bieżącym większość z nich przeniesiono do internetu.

Niewątpliwie 17 kwietnia wina z malbeca znajdują się w centrum światowej uwagi. I bardzo słusznie! Odmiana ta stanowi winiarską wizytówkę Argentyny i jak żadna inna utożsamiana jest z winami powstającymi na terytorium tego olbrzymiego kraju. Chociaż obecnie w Argentynie winiarze sięgają po najrozmaitsze szczepy winorośli z niekwestionowanymi sukcesami tworząc z nich znakomite wina, przytłaczająca większość konsumentów jak świat długi i szeroki i tak postrzega wina kraju nad La Platą przez pryzmat tylko jednego szczepu – malbeca właśnie. Zapewne wielu z nich zadaje sobie pytanie, dlaczego postanowiono świętować Dzień Malbeca akurat 17 kwietnia. Wyjaśnienie zamieszczamy ponżej.

Historia odmiany malbec

Ta pochodząca z południowego zachodu Francji odmiana, z której do dziś powstają tam wina w ramach apelacji Cahors, znana już była w czasach rzymskich, potem z powodzeniem wykorzystywano ją do tworzenia win w średniowieczu i epokach kolejnych, aż do dziś. Jednak prawdziwie doceniona została na forum międzynarodowym wraz z podbojem rynku angielskiego. Pod koniec XIX wieku plaga filoksery skutecznie zniszczyła winogrady francuskie, na skutek czego côt – bo tak brzmi jej drugie imię – popadł w zapomnienie, jednak pozostawiając po sobie wspomnienie cenionej odmiany winorośli. Wówczas nastała era malbeca jako szczepu „argentyńskiego”. Zanim jeszcze filoksera spustoszyła francuskie winnice, malbec przemierzył ocean docierając do Argentyny. Miało to miejsce w 1853 roku, a przywiózł go ze sobą Francuz Michel Aimé Pouget – agronom zatrudniony przez polityka i męża stanu Domingo Faustino Sarmiento na stanowisku dyrektora założonego przez siebie Liceum Rolniczego i Enologicznego w Mendozie. Jako wzorcowe uznano winnice francuskie, zatem kolejnym krokiem było sprowadzenie francuskich szczepów w celu podreperowania narodowego przemysłu rolniczego Argentyny.

I tutaj po raz pierwszy w tej historii pojawia się data 17 kwietnia 1853 roku – wówczas, przy poparciu gubernatora Mendozy zaprezentowano projekt założenia Szkoły Rolniczej, który został zaaprobowany we wrześniu tego samego roku. Pod koniec XIX wieku, za sprawą osiedlających się w Mendozie imigrantów włoskich i francuskich, uprawa winorośli wyraźnie rozkwitła, a gwiazdą wśród sprowadzanych z Europy odmian Vitis vinifera został doskonale adaptujący się do rozmaitych argentyńskich siedlisk malbec, który za oceanem czuł się o niebo lepiej niż w stronach ojczystych. Z czasem przeistoczył się we flagową odmianą winorośli w Argentynie.

Dlatego data 17 kwietnia postrzegana jest przez organizację Wines of Argentina nie tylko jako symbol w kontekście przeobrażenia przemysłu winiarskiego Argentyny, ale także jako punkt wyjścia zapoczątkowujący rozwój w nowej ojczyźnie odmiany malbec, dziś emblematycznej dla całego kraju.

Krytycy winiarscy zgodnie twierdzą, że to szczep stwarzający dla enologów wielkie możliwości i można z niego zrobić bardzo różnorodne wina i, co nie bez znaczenia, na każdą kieszeń. Ich cechami wspólnymi będzie zawsze wyrazisty kolor, bujna, soczysta owocowość i aksamitna struktura.