Olimpiada szczepów - Chardonnay vs. Pinot Grigio

Maj to miesiąc, w którym świętują dwie cieszące się ogromną popularnością białe odmiany winorośli – pinot grigio (17 maja) i chardonnay (22 maja). Chociaż chardonnay bezapelacyjnie plasuje się na miejscu pierwszym pod względem rozpoznawalności, to pinot grigio bynajmniej nie pozostaje daleko w tyle mogąc pochwalić się naprawdę sporą grupą oddanych admiratorów.
Uprawiane na całym świecie, szalenie wszechstronne chardonnay daje wina bardzo zróżnicowane – od świeżego, wyraźnie mineralnego, szlachetnego w typie chablis, poprzez dostojne i dystyngowane, pięknie złożone białe burgundy po ciężkie, czasami wręcz barokowe, wyraźnie beczkowe przykłady rodem z Kalifornii. Charakter win z chardonnay w dużej mierze determinuje proces produkcji, a głównie to, czy wino poddano dojrzewaniu w beczkach czy nie. Z beczką, wiadomo, że chardonnay lubi się nadzwyczaj i trzeba przyznać, że z klasą potrafi czarować waniliowo-maślanymi nutami z domieszką karmelu i orzechów. Bardzo duże znaczenie ma także miejsce uprawy – chardonnay z chłodniejszych siedlisk zarówno w nosie jak i ustach wywołują skojarzenia z jabłkami, gruszkami i cytrusami, podczas gdy te z cieplejszych roztaczają bardziej aromaty owoców tropikalnych w stylu mango czy ananasa. Kwasowość w winach z odmiany chardonnay jest co najmniej średnia, a często wysoka.
Podczas gdy wina z chardonnay mają naprawdę wiele oblicz, te z pinot grigio najczęściej kojarzone są z lekkimi wytrawnymi winami powstającymi na północy Włoch – w Veneto, Friuli-Wenecji Julijskiej i Trydencie-Górnej Adydze. Najczęściej cechują się wysoką kwasowością i aromatami cytrusów, zielonych jabłek i kwiatów oraz zabarwioną migdałowym niuansem końcówką. Zdarza się, że rozwijają nuty miodowe oraz mineralne. Oprócz zwykłych, przeznaczonych do codziennej konsumpcji pinot grigio, we Włoszech powstają również „poważne” wina o znakomitej strukturze, mające znacznie więcej do zaoferowania niż młodość i świeżość. Najlepsze z tych win klasą i jakością przywodzą na myśl alzackie pinoty klasy grand cru. Generalnie azlackie wydania win z tej odmiany, czyli pinot gris, prezentują większą złożoność, nierzadko rozwijając zarówno w nosie jak i ustach nuty miodowe, cynamonowe, goździkowe, cytrynowe i imbirowe zadziwiając przy tym szalenie długim, prawdziwie fascynującym posmakiem.
Zarówno wina z chardonnay jak i z pinot gris doskonale funkcjonują w kuchni. Cięższego kalibru chardonnay świetnie będą smakować z rybą w sosie maślanym, drobiem, daniami z dodatkiem grzybów, risottem czy makaronem z sosem śmietanowym. Przeważnie znacznie lżejszej budowy wina pinot grigio z gracją potrafią towarzyszyć rozmaitym letnim sałatkom i przystawkom, owocom morza, sushi czy lekkim makaronom. Idealnie sprawdzają się także jako wina piknikowe czy ogrodowe w letni wieczór; niektórzy wręcz nie mogą sobie wyobrazić lata bez dobrze schłodzonej butelki pinot grigio w lodówce. Biorąc powyższe pod uwagę wyraźnie widać, że chardonnay i pinot grigio dają zdecydowanie odmienne wina, przy czym jedne i drugie znakomicie wywiązują się ze stawianych przed nimi zadań. Jasno z tego wynika, że najlepiej jest mieć w zanadrzu wina z obydwóch odmian, by być właściwie przygotowanym na wspaniałe, słoneczne i gorące dni, które najpewniej niedługo staną się, przynajmniej na czas jakiś, naszą codziennością.