Sangiovese. Najważniejsza czerwona odmiana Włoch, uprawiana głównie w północnych i środkowych regionach kraju (Toskania), ale coraz częściej spotykana także na południu. Za jej sławą stoi słynne chianti, w którego kupażu stanowi zdecydowaną większość (a dziś czasami i 100%), ale także brunello di montalcino czy vino nobile di montepulciano. Powodzenie win włoskich sprawia, że próby jej upraw spotkać można w różnych zakątkach Starego i Nowego Świata.

Odmiana dojrzewa późno, dając owoce o stosunkowo dużej zawartości cukrów. Występuje w bardzo wielu klonach. Daje mocne, ekstraktywne wina o sporej zawartości tanin, dobrej kwasowości, nadające się do długiego dojrzewania w beczkach. Używana samodzielnie, ale równie często w kupażach.

Jest jedną z odmian odpowiedzialnych za wywołanie toskańskiej „rewolucji” w latach 70., kiedy część producentów zaczęła wyrabiać z niej wina stuprocentowo odmianowe, niemieszczące się w ówczesnej klasyfikacji DOC/DOCG i sprzedawane jako wina „stołowe”, jednak wielokrotnie droższe choćby od najlepszych wtedy chianti (tzw. supertoskany).

Inne nazwy: sangioveto, brunello, prugnolo, nielluccio, morellino.