kékfrankos

Kékfrankos. Lepiej znana jako blaufränkisch austriacka odmiana szeroko rozpowszechniona w Europie Środkowo-Wschodniej, zwłaszcza w krajach byłej monarchii austro-węgierskiej. W austriackim Burgenlandzie produkuje się dziś z niej jedne z najlepszych czerwonych win w tej części Starego Kontynentu, choć jeszcze nie tak dawno była, podobnie jak zweigelt, synonimem wodnistych nijakich win sprzedawanych na karafki. Obecnie wyraźnie widać jej renesans. 

Do niedawna sądzono, że jest to klon francuskiego gamay, jednak po ostatnich badaniach DNA okazało się, że jest - jak wiele innych odmian - krzyżówką heunischa z nieznanym jeszcze szczepem; przypuszcza się, że mógł to być blauer silvaner. Dojrzewa późno, ale jest wydajna. Daje świeże, żywe wina, o dobrej kwasowości i dużej zawartości barwników oraz średniej ekstraktywności. Odznaczają się aromatem malin, dojrzałych wiśni, śliwek, nutą zielonej papryki i korzennych przypraw. Dojrzewa stosunkowo szybko i bywa często mieszana z winami z innych odmian. Jednak w najlepszym wydaniu blaufränkisch jest winem odmianowym, o potężnej strukturze, skoncentrowanym, który wiele lat może spędzić zarówno w beczce, jak i piwniczce kolekcjonera. Chętnie wykorzystywany do uzyskiwania nowych krzyżówek (np. zweigelt to krzyżówka sankt laurenta i blaufränkischa).

Inne nazwy: blaufränkisch, limberger, blauer limberger, lemberger, frankovka (modra), modra frankinja, kékfrankos, nagyburgundi, game.